Amsterdam, 2 oktober 2019
Lieve Wes,
Het heeft even geduurd. Veel te lang voor mij, natuurlijk. Maar: je zegt nu papa. Je hebt al eerder “papa”, “mama”, “oma” en “auto” gezegd, maar we denken dat je toen toevallig de juiste klanken maakte. Nu lijkt het erop alsof je papa echt aan mij hebt verbonden. En dat vind ik natuurlijk top!
Je moeder hoopte dat je eerst mama zou zeggen, maar dat is helaas niet gelukt. Mama schijnt ook moeilijker te zeggen te zijn dan papa, dus dat heeft ongetwijfeld meegeholpen. Je hebt wel eerder “mama” gezegd dan “papa”, maar dus niet met betekenis erachter.
Je grote zus zei ook al papa, voordat ze mama zei. Zij is vervolgens 2,5 jaar team papa geweest, dus ik ben benieuwd of jij een voorkeur voor mama of voor mij krijgt, en voor wie dat dan is.
In ieder geval zijn je moeder en ik allebei supertrots op je. Niet alleen omdat je nu papa kan zeggen, maar ook omdat je gewoon een lekker ventje bent en je allemaal nieuwe dingen leert.
Ik hou van je!
Papa