Den Haag, 8 januari 2021
Lieve Wes,
Je hebt de fotoboeken ontdekt. Elk jaar, voor de verjaardag van je zus en voor die van jou, maak ik een boek met foto’s van het afgelopen jaar. Wat je hebt gedaan, wat je hebt beleefd en wie daarbij waren. We hebben daar nu vijf fotoboeken van liggen. Vier over Isa, en één over jou. Daarnaast hebben we nog twee fotoboeken van de bruiloft en ééntje met wat foto’s van de eerste twee jaar dat mama en ik samen waren. Genoeg foto’s dus. En jij wilt ze nu allemaal bekijken. Elke dag. Meerdere keren.
En dat vinden we natuurlijk heel leuk en gezellig (maar niet vaker dan één keer per dag). Jij zit dan lekker op schoot en wil de pagina’s omslaan. Als je een foto ziet die je heel leuk vindt, wijs je ernaar. Ik vraag dan wie er op de foto staat. Dat zijn vaak Isa en jij, maar soms ook mama, een opa of een oma, of ik. Die ken je allemaal wel, en je kan nu ook hun namen zeggen.
Ik vraag ook wat je op de foto kan zien. Dat is wat moeilijker. Soms herken je een dier, of zie je een auto, en dat zeg je dan. Heel vaak is het ook nog een beetje te moeilijk voor je. Iets wat je wel heel goed herkent en kan zeggen: blote billen! En daar staan er genoeg van in jullie fotoboeken.
Het is nu januari, dus het wordt weer tijd voor mij om te beginnen aan de volgende fotoboeken. De jouwe moet tenslotte klaar zijn in februari, en die van Isa in maart. Ik ben benieuwd hoe het eruit gaat komen te zien. Jullie gaan het vast weer heel leuk vinden.
Hou van je!
Papa