Naar de crèche

IJsselstein, 22 februari 2021

Lieve Wes,

Nou jongen, we hebben een nieuwe kinderopvang voor je gevonden. We denken dat het goed is voor vooral je sociale ontwikkeling. Door corona zit je nu al zo lang bij ons thuis, zonder echt te spelen met andere kinderen van jouw leeftijd. Supergezellig, maar wij kunnen je niet alles geven wat je nodig hebt. Daarnaast is het voor ons natuurlijk ook fijn dat we wat tijd hebben om andere dingen te doen, zoals werken. Dus: naar de crèche.

Vorige week maandag ben je voor het eerst een paar uurtjes gaan wennen. Mama is je toen gaan brengen en heeft even met je nieuwe juffen gekletst. Die leken ontzettend lief voor de kinderen, dus ze kon je met een gerust hart achterlaten. Jij had daar andere plannen over. Het lijkt erop alsof je wat eenkennig bent geworden. Of in ieder geval niet ergens wil zijn als niet je moeder en ik er ook zijn. Je vindt het al dramatisch als één van ons boodschappen gaat doen. Het maakt dan niet uit of je thuis blijft of mee gaat, je bent boos, verdrietig, ontevreden. Toen je in je ‘eentje’ bij de crèche moest blijven, was dat nog vijf keer zo erg. Schreeuwen, tranen, snotteren. En vooral mama met een schuldgevoel achterlaten. Maar we doen dit ook voor jou, dus je moest blijven.

En een uurtje later kregen we een foto doorgestuurd dat je lekker aan het spelen was. Nou, dat viel gelukkig ook wel weer mee dus. Toen je werd opgehaald wilde je wel graag naar huis, maar was je niet boos of verdrietig.

Dinsdag was je eerste echte dag op de crèche. We zijn eerst samen Isa naar school gaan brengen, en daarna heb ik jou weggebracht. Nou, dat was volgens mij nog erger dan de dag daarvoor. En ‘s middags hetzelfde verhaal. En woensdag was het nog intenser. Toen kregen we van je juffen te horen dat je overdag een paar keer naar ons had gevraagd. Je had ook goede afspraken gemaakt met je juf, dat ze niet zomaar ergens heen zou gaan, zonder het aan jou te vertellen. Blijkbaar ben je heel eenkennig naar ons toe, en nu een beetje eenkennig naar een van je juffen.

Het is nu even een zure appel waar we allemaal doorheen moeten bijten, maar ik weet zeker dat je dit leuker gaat vinden en dat dit goed voor je is.

Ik hou van je!
Papa

Leave a Reply