IJsselstein, 23 april 2021
Lieve Wes,
Je hebt een grote zus, dat weet je natuurlijk al. Je hebt altijd een grote zus gehad, ze was er tenslotte al toen je werd geboren.
Maar hoe is dat nou, om een grote zus te hebben? Ik heb alleen een oudere broer, en je mama was de oudste thuis. Gelukkig kunnen we goed naar jullie kijken en je vertellen hoe het is.
Het belangrijkste is dat jullie het allebei heel, heel leuk vinden. Jullie houden ook duidelijk veel van elkaar. Isa komt soms lekker bij je liggen, en dan aait ze je over je bolletje of dan geeft ze je een dikke kus. Jij vindt dat heerlijk en laat het allemaal gebeuren.
Als Isa naar school is, en jij bent thuis, ga je vaak naar haar op zoek. Je vraagt dan aan mij of aan mama waar Isa is. Je mist haar.
Als jullie samen thuis zijn, zijn jullie vaak aan het keten. Dan hoor ik geren, geschreeuw en jullie allebei heel hard lachen. Jij kijkt heel goed naar wat Isa doet, en vervolgens wil je dat dan ook doen.
Maar is het allemaal leuk om een grote zus te hebben? Nee, natuurlijk niet. Zij is groter en sterker dan jij, en ze kan soms ook heel sluw zijn. Soms pakt ze hetgene waarmee jij aan het spelen bent van je af. Dat is natuurlijk niet leuk. Zeker als het jouw speelgoed is.
Andersom werkt het natuurlijk ook. Soms willen jullie niet samen spelen, maar wel met hetzelfde. Jij probeert het dan van Isa af te pakken. Dan zitten er twee schreeuwende kinderen op de bank aan hetzelde speelgoed te trekken. Mijn oplossing is dat jullie er dan allebei niet mee mogen spelen. Dan kunnen jullie vaak opeens wel samen spelen.
Maar dit is maar klein. De liefde, die is groot. Het is voor jou veel leuker om wel een grote zus te hebben dan niet. Om samen met te lachen en te rennen en te knuffelen en mee in bad te gaan.
Ik hou van je!
Papa