IJsselstein, 9 juni 2021
Lieve Wes,
Je hebt liefde om te delen. Nouja, soms wil je ons wel een kus geven. Dat vinden mama en ik natuurlijk helemaal geweldig, waardoor het van jou dan niet meer hoeft. Ach ja.
Maar soms voel toch ook wel die behoefte om affectie. Dan wil je opgetild worden, wat je moeder of ik dan natuurlijk braaf doet, En dan wil je een kus. Je wil er niet één geven, dus je laat ons toe om je een kus op je wang te geen. Ach ja.
Als we met z’n drieën staan, mama en ik tegenover elkaar, en jij in onze armen tegen onze heupen aan, dan krijg je soms een ondeugende blik in je ogen. Dan pak je met je ene hand de achterkant van mijn hoofd vast en met de andere dat van mama en dan duw je onze hoofden naar elkaar. Dan moeten we elkaar zoenen. Dat doen we natuurlijk ook graag. En jij vindt dat prachtig. Jij krijgt natuurlijk ook altijd een kus, of je besluit zelf om mee te doen, en dan maken we een soort driehoekje van de zoen.
Dit gaan we natuurlijk onthouden, want no way dat je dit nog wil doen als je veertien bent. Aan de andere kant, misschien vind je het dan wel fijner om met één kus klaar te zijn, in plaats van dat je je vader en je moeder in totaal twee keer moet zoenen. We gaan het zien.
Ik hou van je!
Papa