IJsselstein, 13 september 2021
Lieve Wes,
Ik speel met jou hetzelfde spelletje als dat ik vroeger met Isa deed. Als we samen op de fiets zitten, dan hebben we het altijd over wat we zien. Daar ben jij sowieso wel goed in, want jij wijst constant naar auto’s, kerktorens en de molen. Maar het spelletje gaat om dieren, en dan specifiek om of we een hond, een poes en een vogel zien.
Vogels lukt vaak wel. Daar zijn er nogal veel van. Het is nog nooit gebeurt dat we niet één vogel hebben gezien.
Honden zijn al iets moeilijker, maar ook daar zijn er veel van in IJsselstein. Daarnaast fietsen we vaak naar en van je school op momenten dat mensen hun honden uitlaten. Het gebeurt wel eens dat we geen hond zien, maar niet zo vaak.
Poezen zijn het moeilijkst van allemaal. Er zijn er genoeg van, maar ze laten zich niet altijd zien. Soms zien we vijf poezen, en soms zien we er geen één. Wat wel leuk is, is dat er een poes tegenover jouw school woont, en dat die z’n mandje voor het raam heeft. Dus als we onderweg op de fiets geen poes hebben gespot, dan hebben we nog één kans vlak voordat we bij de crèche naar binnen gaan.
Vaak kost het ons de hele fietstocht om één van elk te vinden, maar soms zijn we snel klaar. Dan maken we het spelletje wat moeilijker. Dan moeten we bijvoorbeeld ook zoeken naar een vlinder, een spin en een eend. Of naar een rode kat, een bruine hond en een zwarte vogel. Dat maakt het gelijk een stuk moeilijker, want reken er maar op dat we een zwarte hond, een bruine vogel en een grijze kat zien.
Gelukkig maakt dat allemaal niet zo uit. We zijn lekker samen buiten en een spelletje aan het spelen, en dat is het belangrijkst.
Ik hou van je!
Papa