IJsselstein, 16 februari 2023
Lieve Wes,
Vandaag is de vierde dag van je eerste week op school. Laten we zeggen dat we hier allemaal even aan moeten wennen.
Voor mama en voor mij is het ‘s ochtends iets makkelijker geworden. Isa en jij gaan naar dezelfde school, dus we hoeven niet meer eerst Isa af te zetten, en vervolgens jou wegbrengen. Dat scheelt wat tijd en moeite.
Voor Isa is er weinig veranderd. Ze ziet je nu ook op school, en dat lijkt ze wel gezellig te vinden. Ze vertelde wel dat ze afgelopen week met je wilde spelen op het schoolplein, en dat je haar toen eerst negeerde, en daarna naar haar begon te schreeuwen. Mama en ik waren er natuurlijk niet bij, maar het klinkt alsof jij ook een spelletje met Isa aan het spelen was, maar alleen niet degene die zij wilde.
Voor jou… is er veel veranderd. Je kende de school al. Je kende de BSO ook al. En je doet ontzettend goed en gezellig mee. En je bent ook hardstikke moe aan het einde van de dag. Dinsdag was de eerste dag dat je én naar school ging, én daarna ook naar de BSO. Nou, dat hebben we allemaal geweten ‘s avonds. Je wilde niks meer. Je wilde niet eten. Je wilde niet spelen. Je wilde niet naar bed. (Ik had ontzettend lekker gekookt – picanha, maar dat maakte jou niks uit). Tranen, schreeuwen, het hele pakket. Je hebt een boterham gekregen, en we hebben je vroeg naar bed gebracht. Je hebt 12 uur geslapen.
Gisteren, woensdag, ging je niet naar de BSO. Maar na je schooldag, was je toch weer moe. Veel televisie gegeten. Je wilde eigenlijk weer niet eten. Je wilde absoluut niet naar bed. Ik ben naast je komen zitten op je bed, en toen ben je toch vlot in slaap gevallen. Weer 11,5 uur geslapen.
En vanochtend had je weer helemaal nergens zin in. Toen we op school aankwamen, was dat opeens allemaal over. Toen was je vrolijk en wilde je spelen.
Het is normaal dat je moe bent. En je mag ook best chagrijnig zijn. Het is veel, en allemaal nieuw. Ik ben benieuwd hoe het over een week of 2 gaat, als je wat meer bent gewend.
Ik hou van je!
Papa