IJsselstein, 28 november 2023
Lieve Wes,
Jij weet heel goed wat je wil. Je weet ook heel goed wat je niet wil. En je kan dat ook heel duidelijk naar ons uitspreken. Je bent daar heel direct in. En dat noemen we dan bot.
Vreemd eigenlijk, want dat alles is hartstikke knap van jou.
Betekent trouwens niet dat we dat altijd even leuk vinden. Je wil namelijk ook heel graag dat alles op jouw manier gaat. En dus niet op mijn manier, of die van mama, of die van Isa. Maar we wonen allemaal samen in dit huis, en dus zullen we rekening met elkaar moeten houden. Dus soms mag jij kiezen wat we op televisie kijken, en soms mag Isa dat. (Heel soms mag mama dat ook. Ik mag het nooit.)
En sommige dingen moeten gewoon. Niet omdat wij dat zo leuk vinden, maar zodat je opgroeit tot een leuke jongen die voor zichzelf kan zorgen. Dus je moet je eigen kleren in de kast leggen als ze schoon zijn. En je moet je speelgoed opruimen. En je moet ‘s avonds echt eten, ook als het er niet lekker uitziet. En je moet daarin naar ons luisteren, en niet ‘stop hou op’ roepen, alleen maar omdat we iets zeggen wat je niet bevalt. En dat is niet leuk, maar dat hoort er helaas bij voor alle kinderen. Dus ook voor jou.
En nu ben ik bot naar jou, maar dat is alleen maar uit liefde.
Ik hou van je!
Papa