Den Haag, 8 maart 2020
Lieve Wes,
Je hebt weer iets nieuws geleerd deze week! Je kon natuurlijk al zitten als de beste, maar nu kan je ook zelf gaan zitten.
Donderdag waren we gezellig met z’n drietjes thuis. je zus, jij en ik. Het was al een drukke dag, omdat je zus voor het eerst ging wennen op de basisschool. We zijn daarom veel buiten geweest. Eerst Isa wegbrengen, daarna boodschappen gedaan, en daarna Isa weer opgehaald.
Maar daar gaat het vandaag niet om. Het gaat erom wat er ‘s middags gebeurde, nadat we Isa hadden opgehaald. We zaten lekker met z’n drietjes in de huiskamer. Isa was televisie aan het kijken. Ik lag op de bank. Ik had jou op de grond neergelegd, samen met veel van je speeltjes. Ik was even met Isa aan het kletsen, en ik zag opeens dat je zat. Ik moest even goed nadenken wat daar niet aan klopte. Maar toen had ik ‘m door: ik had je liggend op de grond gelegd, en opeens zat je. Je bent dus zelf gaan zitten!
Dat moesten we natuurlijk even testen. Ik heb je toen weer op je buikje gelegd. Jij was daar niet heel erg over te spreken, maar je liet je nieuwe trucje toch zien. Eerst duwde je jezelf omhoog totdat je op handen en knieën zat. Daarna duwde je je armen naar achter, zonder je billen te verplaatsen, en toen zat je. Isa en ik waren natuurlijk heel enthousiast. Ik heb het ook gelijk gefilmd en naar de familie gestuurd, dus nu weet iedereen dat je zelf kan gaan zitten. We hebben mama ook gebeld met het goede nieuws.
Dus weer iets nieuws in je repertoire, jongen. Je zat al goed in de kruiphouding, dus ik verwacht dat dat ook snel gaat gebeuren.
Ik hou van je!
Papa