Den Haag, 1 maart 2019
Lieve Wes,
Pasgeboren baby’s, zoals jij er nu ééntje bent, zijn nog niet zo goed in duidelijk maken wat ze precies willen. Dat wil niet zeggen dat je niet duidelijk kan maken wat je van iets vindt. Nu, zo’n twee weken na je geboorte, leren we je wat beter kennen. Ondertussen weten we dat je een aantal verschillende huiltjes hebt: ontevreden en tevreden, verdrietig en boos. We weten nog niet precies wat je op welk moment van ons wilt, maar wel dat je van ontevreden naar boos naar verdrietig gaat, totdat we hebben gedaan wat je van ons wilde, dan ben je weer tevreden.
Maar je moppert er aardig op los, Wes. Je hebt nu al een toontje dat zegt “hehe, eindelijk. Waarom heeft het zo lang geduurd?” We kunnen niet wachten op het moment dat je leert praten. Vanaf dan wordt dit een stuk makkelijker.
Maar daarvoor ga je nog allemaal mooie dingen leren. Je zal leren hoe je moet lachen, hoe je je om kan draaien, zitten, tijgeren, kruipen. Je weet straks hoe je je eigen flesje kan vasthouden en dat het zonnetje op je gezicht een fijn gevoel is. Vallen en opstaan.
Ik hou van je!
Papa