Den Haag, 15 april 2020
Lieve Wes,
Het is weer goed, Wes. Je was een beetje ziekjes, maar sinds dat over is, ben je de vrolijkheid zelve. Volgens mij vind je het wel gezellig dat mama en ik zo veel thuis zijn. Je doet soms ontzettend je best om dat te laten merken.
Je bent zelfs weer “papa” gaan zeggen. Dat deed je eerst wel, daarna een hele tijd niet. Nu weer wel, dus. Punt is, volgens mij doe je het verkeerd om. Je noemt mama nu regelmatig papa. Tegen mij zeg je vaak mama. Ik denk dat je mij bedoeld. Het kan ook zijn dat je tegen mij een heleboel over mama te vertellen hebt. Maar goed, je zult het ooit wel eens doorkrijgen. En zo niet, “mama” is ook een mooi woord
Voor de rest gaat het allemaal goed. Je bent druk bezig met kruipen. Je kan dat nu ook best snel. Je bent wat minder langs tafels en kasten aan het lopen. Ik denk omdat je nu ook overal kruipend kan komen. Je optrekken aan de tafel, bank of kastjes gaat goed en het daarna weer gaan zitten ook. Soms glij je even uit, en dan is het huilen. Maar: je laat je ook goed troosten.
Allemaal top dus!
Ik hou van je!
Papa