Den Haag, 28 april 2020
Lieve Wes,
Het gaat goed! Je bent hard onderweg met leren lopen. Je bent zelf al druk aan het oefenen met los staan. Dat vind je heel leuk. Je kijkt er ook heel trots bij als we voor je klappen. Dat los staan gaat ook best goed, maar soms raak je je evenwicht een beetje kwijt. Vaak pak je dan weer de rand, waar je je aan vasthield. Soms moet je een stapje zetten om in evenwicht te blijven.
Je moeder en ik, vooral ik trouwens, zijn met je aan het oefenen met lopen. Afgelopen week heb je ook een paar stapjes gedaan, helemaal zelf, zonder dat iemand je vasthield of dat jij je aan iets kon vasthouden. Supertrots! Dat wilden we gelijk aan je opa’s en je oma’s laten zien. De dag na je eerste losse stapjes, hebben we opa Erik en oma Thea gebeld. Ik zette je op je benen, liet je los, en je liep zo 4 of 5 stapjes! Opa en oma hebben het gezien, en zijn natuurlijk ook heel trots. ‘s Middags hebben we oma Elma en Bonpa gebeld. Voor hen wilde je maar 3 stapjes doen. Bonpa en oma waren net zo trots.
Nu wil ik graag dat je verder leert lopen. Ik probeer je daarom een paar keer per dag te helpen. Ik til je dan op, en zet je neer, zodat je op je benen staat. Je hebt er niet vaak zin in, Wes. Je gaat dan gewoon weer zitten. Ik moet dus gewoon geduld hebben.
Ik hou van je!
Papa