Den Haag, 4 augustus 2020
Lieve Wes,
Je bent een heerlijk ventje. Je lacht veel, en als je niet lacht, dan kunnen we je snel aan het lachen maken. Je bent ondernemend, klimt overal op, en vindt het heerlijk om met je grote zus te spelen.
Soms willen je zus en jij met hetzelfde speelgoed spelen. Dat is natuurlijk geen probleem als jullie samen spelen. Maar soms, willen jullie wel met hetzelfde spelen, maar dan niet samen. Dan pak jij iets van Isa af, of andersom. Of Isa gaat op het plekje zitten waar jij net zat, of wilde gaan zitten. Er zijn genoeg redenen waarom je ontevreden kan zijn.
En als je ontevreden bent, dan zet je je keel op. Tranen worden eruit geperst. Je krijgt een rood hoofd. Alles om maar te laten weten dat je het er niet mee eens bent.
Gelukkig hebben we dit vaak wel door, en dan zijn we er niet zo onder de indruk van. Dan heb je nog iets, om het nog dramatischer te maken. Als mama in de buurt was, toen er iets gebeurde wat je niet leuk vond, wil je nog wel eens naar mij toe komen rennen, zodat ik het voor je ga oplossen. Ik geef je dan een dikke knuffel en een aai over je bol. Tegen die tijd ben je vaak zelf al vergeten waar het ook al weer precies over ging. En dan ga je weer lekker spelen. Totdat het hele riedeltje zich weer herhaalt.
Ik hou van je!
Papa