Den Haag, 13 november 2020
Lieve Wes,
Nou, lieve jongen, je bent niet in je hum sinds gisteren. Normaal is donderdag onze dag samen. We gaan dan eerst Isa naar school brengen, daarna wat boodschapjes doen (en samen wat lekkers eten) en daarna gaan we wat dingetjes in huis doen. Dan doe jij je dutje, gaan we Isa ophalen, en dan speel je ‘s middags nog wat met mij en/of Isa of je kijkt een beetje televisie.
Gister ging alles goed, totdat ik je in je bed had gelegd. Ik moest toen naar Houten, om een huis te bekijken. We willen graag verhuizen. Ik had oma Elma gevraagd om op je te komen passen, en die was er natuurlijk ook. Jij hebt haar ook nog gezien, voordat ik je in bed legde. Toen ik weer thuis was, was jij al een tijdje wakker, en hadden oma en jij samen Isa opgehaald. En jij zat niet zo lekker meer in je vel. Ik dacht dat je nog moe was, en dat je misschien niet zo lekker wakker was geworden uit je middagdutje.
In het kort: ‘s middags was je niet te genieten. Je hebt geen hap van je avondeten genomen. ‘s Avonds was je alleen blij als ik met je aan het springen en gooien was. Als ik dat niet deed, was je aan het jengelen. We hebben je lekker op tijd in bed gelegd en je een grote fles gegeven. ‘s Nachts ben je wakker geworden en was je weer ontevreden. En vanochtend nog steeds. Je zit nu lekker tegen me aan, televisie kijken. Maar er hoeft maar iets te gebeuren, en je bent weer boos of verdrietig.
Misschien dat je een beetje ziek bent, maar je hebt geen koorts. Wel een snotneus, maar die heb je bijna altijd.
We kijken het nog even aan.
Ik hou van je!
Papa