Den Haag, 4 december 2020
Lieve Wes,
Je bent een knuffelaar, Wes. Wij vinden je natuurlijk ook om te zoenen, maar daar ben je vaak minder van gediend. Maar knuffelen vind je heerlijk.
En je knuffelt niet alleen met je moeder en met mij, maar ook je opa’s en oma’s mogen van je knuffels genieten. Ook oom Hidde krijgt regelmatig jouw armen om hem heen geslagen. En dat vinden jullie allebei heel fijn.
Wat je mama en ik vooral heel leuk vinden, is hoe je naar ons toe rent en ons knuffelt als je ons een tijdje niet hebt gezien. Als ik een dag college heb gehad, en ik kom thuis, kom jij op me af stormen en laat je me een minuutje niet meer los. Hetzelfde voor mama. Als zij een dag naar haar werk in Delft is gegaan, en ze komt thuis, dan ben jij superblij om haar te zien en krijgt ze ook de dikste knuffels. Heerlijk.
En je knuffelt natuurlijk niet alleen met ons, maar ook met je legertje knuffels. Overdag neem je vaak een knuffel met je mee. Die sjouw je dan lekker rond, totdat je er genoeg van hebt, ‘m ergens achterlaat en ‘s avonds magisch weer in je bed vindt. En tijdens je dutjes en ‘s nachts vind je het ook heerlijk om een knuffel binnen handbereik te hebben. Je hondenknuffel, je snoezeldekentje en grote en kleine pip (“Pippi”) worden elke dag door jou stevig geknuffeld.
En je moeder en ik vinden het prachtig om te zien.
Ik hou van je!
Papa