IJsselstein, 30 maart 2021
Lieve Wes,
Je grote zus was toen ze zo oud was als jij echt een papakindje. Jij hebt niet echt een voorkeur tussen je moeder en mij. Als je verdrietig bent (of je bent je aan het aanstellen), dan trek je meer naar mama toe. Als je ondeugend bent, dan wil je liever mijn aandacht. Vannacht was het toevallig even andersom. Je was verdrietig en je wilde niet getroost worden door mama. Soms moet het gewoon even papa zijn, denk ik.
Maar buiten ons gezin, lijkt het alsof je het leuker vindt om iets te doen met mannen dan met vrouwen. Je bent enthousiaster als opa Erik of Bonpa binnenkomt, dan als oma Thea en oma Elma binnenkomen. Dat betekent natuurlijk niet dat je je oma’s niet leuk vindt, maar vooral dat je helemaal over je opa’s heen klimt.
Hetzelfde met je ooms, en met vrienden van mij. Je doet echt je best om aandacht te krijgen van de mannen die we hier over de vloer krijgen. Dat lukt natuurlijk ook altijd, want je bent een schatje. En dan wordt je opgetild en in de lucht gegooid. Of je mag over iemands rug heen kruipen. Of wat dan ook. In ieder geval een beetje stoeien en spelen. Daar ging het natuurlijk om, want dat vind je geweldig.
Met vrouwen heb je dat toch minder. Misschien dat je denkt dat er minder te ravotten is met vrouwen. Terwijl mama je toch ook regelmatig probeert te grijpen en op te eten. En daar moet je dan ook zo hard van lachen dat je bijna geen adem meer kan halen.
Geen idee wat het precies is. Nouja.
Ik hou van je!
Papa