IJsselstein, 10 december 2021
Lieve Wes,
Laten we even duidelijk zijn, jonge man. Je hebt al heel veel auto’tjes hier thuis staan. Toen stal je twee auto’s van je school. Toen kwam Sinterklaas langs, en die heeft je nog meer auto’s gegeven. We hebben nu letterlijk een mand met alleen maar speelgoedauto’s van jou staan. Je speelt misschien met één van elke vijf auto’s die je hebt. Volgens mij heb je genoeg auto’s.
Maar daarin verschillen we natuurlijk van mening. Want jij probeert op alle mogelijke manieren nog meer auto’tjes te krijgen. Een aantal dingen die je hebt geprobeerd:
- Je schoen zetten. Dat Sinterklaas het land uit is, betekent tenslotte niet dat hij niet nog meer auto’s in je schoen kan stoppen. (Heel slim dat je ook je laars zet, die is groter en daar past meer in.)
- Bedelen. Je komt naar mij en mama toe met een foldertje waar afbeeldingen van speelgoedauto’s in staan en vertelt ons dan welke je wil hebben.
- Schreeuwen. Je eist dat we naar de winkel gaan om auto’s voor je te kopen. Als we toevallig in een winkel zijn waar je speelgoedauto’s kan kopen, weiger je om daar weg te gaan, totdat we die auto voor je gekocht hebben. (Of totdat we je hebben opgetild en mee naar buiten hebben genomen.)
Het effect is een hoop frustratie. Jij omdat je geen auto krijgt. Wij omdat we geen zijn hebben om 15 keer op een dag tegen je te zeggen dat je geen auto krijgt en dat je maar tot je verjaardag moet wachten. (En ja, ik weet wat je nu denkt. Als we gewoon de auto’s voor je kopen is er niks aan de hand, toch? Dan komen we in een spiraal die nooit eindigt waarin we altijd maar alles voor je moeten kopen op het moment dat jij dat wil. Dat gaan we niet doen.)
Maar goed, het is ook weer niet zo dat je constant om nieuw speelgoed vraagt. Je bent nu heel gezellig met oma met je nieuwe treinbaan aan het spelen. En dat is heel leuk.
Ik hou van je!
Papa