IJsselstein, 12 april 2022
Lieve Wes,
Je bent een hele zielige jongen de afgelopen paar dagen. Vorige week dinsdag ontdekten we wat vlekjes op je lichaam. Woensdag lazen we een brief bij je op school dat er iemand waterpokken had. Je had toen nog niet zo veel vlekjes, dus we wisten niet zeker of je waterpokken had, maar we dachten van wel. Dat vertelden we woensdag ook aan je juf. Je mocht gewoon meedoen, zolang je er zelf geen last van had.
Rond 12 uur werd mama gebeld. Je wilde niet eten op school. En je was een beetje suf. Had geen zin om mee te doen met de rest. Ik heb je toen opgehaald. Je had wel gelijk de grootste praatjes. Volgens mij vond je het wel gezellig, met z’n tweetjes samen thuis.
De volgende dag had je nog meer vlekjes – toen wisten we het wel zeker dat je waterpokken had. Gelukkig viel het nog wel mee. Maar de dagen daarna heb je steeds meer bultjes gekregen, en die begonnen ook te jeuken. Overdag leek je er weinig last van te hebben, maar ‘s avonds kreeg je koorts en werd je jeuk erger. En dat houdt al even aan. Vannacht was de derde nacht dat je echt last had van je pokken. Dat is helemaal niet leuk – ‘s nachts word je niet echt wakker, maar je moet wel heel erg huilen.
Het suffe is dat je geen pijnstilling wil. We hebben sinaspril als pil, maar die vind je vies. We hebben het ook als siroop, en ook die smaak vind je niet lekker. We hebben ook zetpillen, maar als we die tevoorschijn halen raak je gelijk in paniek. Maar je de hele nacht met koorts laten slapen is ook geen optie.
Daarnaast weet je niet goed wat je wil. Je wil in je eigen bed slapen. Nee toch niet, in het grote bed. Met papa. Nee papa moet weg, alleen met mama. Waar is papa nou? Geen touw aan vast te knopen. De eerste twee nachten heb je met mama en mij in het grote bed geslapen. Vannacht kwam mama bij jou in jouw bed logeren. Dat ging best aardig. Niet dat we uitgeslapen hebben, maar vanaf een uur of drie vannacht, hebben jullie in één ruk doorgeslapen.
Zaterdag hebben we nog wat extra medicijnen ingeslagen. Talkpoeder en zalfjes tegen de jeuk. We hebben je ‘s avonds flink ingesmeerd. Daar was je niet blij mee, maar misschien heeft het wel geholpen. Je huid zag er zondag al een stuk rustiger uit. We hopen dat het ergste is geweest en dat je nu rustig kan herstellen.
Zolang je geen klachten hebt, mag je gewoon naar school. Dus we hebben je vanochtend naar school gebracht. Is denk ik ook wel weer goed voor je. De afgelopen dagen heb je toch weer veel binnen gezeten. Op school kan je weer lekker spelen. Ik hoop sowieso dat je snel van dit alles af bent. Het goede nieuws is dat je dit maar één keer krijgt.
Ik hou van je!
Papa