IJsselstein, 11 mei 2022
Lieve Wes,
Lieve, lieve jongeman. Tegen de tijd dat je dit leest, is waar ik nu over ga schrijven denk ik helemaal niet meer van toepassing. Lees het dus als wat het is: een berichtje uit het verleden. Het gaat tegen die tijd over hoe je was, dus over hoe je nu, terwijl ik schrijf, bent. En wie je zal worden, en dus wie je bent als je dit leest: nog geen idee. Maar we hebben het vast heel gezellig met z’n allen.
Goed, lekker duidelijke zinnen hierboven. Anyway.
Jongen, je kan wat voorzichtiger zijn. Met jezelf. Met je zus. Met ons, je ouders.
Laatst deed ik je een schone broek aan, toen ome Hidde belde. Dat vond ik leuk, dus ik nam de telefoon op. Jij kreeg je schone broek aan, en ging naar beneden. Ik ging even wat was opvouwen, terwijl ik met Hidde belde. Daar ging ik de fout in.
Ik had denk ik twee broeken opgevouwen, toen beneden het gegil begon. En het waren geen gillen van enthousiasme. Nee, ik hoorde twee huilende kinderen beneden. Dus ik ben naar beneden gesprint, terwijl ik de telefoon ophing.
Beneden kwam jij huilend naar me toe. Isa zat huilend op de bank met haar handen voor haar gezicht. Ik vroeg wat er was gebeurd. Jij vertelde me wat, maar ik kon je niet goed verstaan. (Je articulatie als je huilt is nog niet zo goed.) Isa vertelde me dat jij tegen haar aan was gesprongen, en dat jullie hoofden tegen elkaar aan waren gekomen. Ik vroeg aan jou of dat klopte. Jij knikte.
Ik heb Isa een ijsje gegeven om op haar hoofd te houden. Omdat het al een uur of 7 ‘s avonds was, besloot ik om jou naar je bed te brengen. Boven kalmeerde je wat, en konden we nog even met elkaar praten. Je was inderdaad door de kamer aan het springen, en toen je bij de bank was, wilde je daarop springen. Maar Isa zat er al. En toen ben je met jouw hoofd tegen Isa’s oog aan gesprongen.
We hebben nog even gepraat over voorzichtig zijn. Dat gesprek hebben we al een aantal keer gehad, maar het lijkt nog niet echt tot je te zijn doorgedrongen. Maar zulke dingen hebben tijd nodig. We hebben eenzelfde soort proces doormaakt met sorry zeggen, en dat doe je nu ook heel goed.
Dus ik hoop dat binnenkort het kwartje valt, en dat je even goed om je heen kijkt, of nog een keertje nadenkt, voordat je iets doet. En dat is vooral belangrijk omdat het je zelf dan pijn bespaart. En dat gun ik je heel erg.
Ik hou van je!
Papa