IJsselstein, 25 september 2022
Lieve Wes,
Mama was vannacht een nachtje weg. Ze had kaartjes gekocht voor een feestje in Eindhoven, en daar ging ze met een vriendin heen. Dus gistermiddag rond een uur of 3 gaven we mama allemaal een dikke kus, en stapte zij de tram in.
Nou, dat ging allemaal helemaal goed. We zaten lekker met z’n drietjes thuis. Ietsjes later kwam Daniel langs, voor de gezelligheid en om een keukenkastje te repareren. Ik heb lasagna gemaakt, en daar heeft iedereen van gesmuld. Zelfs jij, na een beetje aandringen.
Niet heel veel later was het tijd om naar bed te gaan. Ietsjes eerder dan normaal, want jij en Isa waren de hele dag al aan het ruziën, waardoor ik dacht dat jullie een beetje moe waren. Dat ging allemaal prima. Daniel heeft jou een verhaaltje voorgelezen, en ik heb Isa voorgelezen. En toen ben je lekker gaan slapen.
Tot het een uur of 1 was. Toen werd je wakker en moest je heel hard huilen. Wat er precies was, was niet duidelijk. Wel wat duidelijk dat je alleen mama wilde. Ik vertelde je dat je lekker bij mij in bed mocht komen liggen, maar dat wilde je absoluut niet. Je wilde alleen maar met mama knuffelen.
Ik ben je toch maar komen halen, en dat bleek je toch wel gezellig te vinden. We hebben samen in het grote bed geslapen de rest van de nacht. Toen we wakker werden, vroeg ik aan je of je ook lekker had geslapen. Dat had je. En toen vroeg je gelijk waar mama was.
Dat wordt nog wat, want volgende week is mama het hele weekend weg…
Ik hou van je!
Papa