IJsselstein, 27 juni 2023
Lieve Wes,
Het is helemaal goedgekomen hoor, met vaderdag. Je was eerst nog een beetje zenuwachtig, omdat je nog geen cadeautje had. Dat maakte mij natuurlijk helemaal niet uit. Het gaat me tenslotte om jou, en hoeveel we van elkaar houden.
Maar, een paar dagen voor vaderdag was het toch allemaal geregeld. Het weekend van vaderdag was een beetje anders dan normaal. Normaal proberen we met z’n allen thuis te zijn, en dan komen jullie ‘s ochtends de slaapkamer ingeslopen. Jullie geven een cadeautje, en jullie krijgen hele dikke knuffels en een dikke zoen daarvoor terug. Dan blijven we nog even op bed liggen, televisie kijken of stoeien, en dan gaan we naar beneden. Dat is het ritueel.
Dit keer was mama niet thuis. Zaterdagmiddag is ze naar Waalre gegaan, omdat oma Thea haar verjaardagscadeau kreeg: een wijnproeverij. Dat is niet zo handig voor jonge kinderen, dus wij zijn lekker thuisgebleven. Mama bleef logeren bij oma Thea en opa Erik, en dat betekende dat we met z’n drietjes waren op zondagochtend. Dat mocht de pret niet drukken!
Van jou heb ik een heel mooi fotohoudertje gekregen. Die heb je zelf geknutseld met wat klei. Daar steekt dan een metalen fotohoudertje uit. Die houdt op z’n beurt een foto van jou vast. En op die foto hou jij een hart vast en lach je naar me. Ik werd er helemaal warm van binnen van.
Ik zette de foto op mijn nachtkastje, zodat ik er elke ochtend naar kan kijken als ik wakker wordt. Maar, dat mocht niet van jou. De foto moest ergens anders staan. Op het kastje van de televisie. Daar staat namelijk ook je moederdagscadeau voor mama. En de twee cadeaus moeten wel naast elkaar staan.
Helemaal goed. Nu kijk ik naar je lachende snoetje als ik me aankleed ‘s ochtends. En dat is ook heel leuk!
Ik hou van je!
Papa