IJsselstein, 16 september 2024
Lieve Wes,
We hadden gister weer een feestje. Voor mij, dit keer. Want het is bijna mijn verjaardag. Dus we hebben wat vrienden en familie uitgenodigd, en een enorm gezellige dag gehad.
Jij hebt ook een hele fijne dag gehad. Je hebt lekker veel gesnoept. Extreem veel met ome Hidde en ome Koen gechilld. En je hebt veel, heel veel, buitengespeeld. En dat vond je allemaal fantastisch.
Toen het tijd was voor avondeten werd je al een beetje chagrijnig. Je wilde namelijk wel doorgaan met spelen, en vooral NIET die vieze courgettesoep eten. Dus je kwam al ‘grappig’ kokhalzend de kamer binnen. Dat hielp niet, je moest nog steeds eten. Toen was je soep te warm. Je moest ‘m nog steeds eten, nadat ie afgekoeld was. Je vroeg om iets anders. Hielp ook niet. Je moest nog steeds de soep eten.
Uiteindelijk heb je voor elkaar gekregen dat je met een rietje de soep op mocht slurpen. Toen was de soep ook zo verdwenen, en wilde je weer buitenspelen. Maar na het eten ging de rest van het bezoek weg, en wilden wij even dat je iedereen gedag ging zeggen.
Dat lukte nog net, maar je was heel ontrevreden over de situatie. En dat liet je merken ook.
Maar goed, buitenspelen is goed voor jonge kinderen, dus toen al het bezoek weg was, mocht je nog even in de speeltuin spelen. Maar je was de deur nog niet uit, en je begon te schreeuwen. Energie die eruit moest, denk ik.
En dat kan, maar dit is niet hoe we je opvoeden. Dus nadat we er wat van gezegd hadden, en jij nog steeds doorging met schreeuwen, moest je weer naar binnen. Nou, dat was de laatste druppel. Voor jou dan.
Tranen. Verdriet. Huilend liep je naar mama. “Ik mag niet buitenspelen van papa.” En dat was waar. Maar niet het hele verhaal. Mama had dat allemaal helemaal in de smiezen, dus ze stelde toch maar voor dat je naar bed kon gaan. Het was ook ongeveer bedtijd, dus dat kwam mooi uit.
Nou, dat vond jij dus een waardeloos idee, maar onze natuurlijke authoriteit als ouders heeft het toch van je gewonnen. En, verrassing verrassing, je lag zo te slapen.
Vanochtend kwam je mij wakker maken. We hebben even gezellig geknuffeld. Maar toen kwam je erachter dat je vandaag naar school moest. Nou, je goede humeur was helemaal weg.
Ik denk dat het goed voor je zou zijn geweest als je nog een uurtje extra had kunnen slapen…
Ik hou van je!
Papa