Den Haag, 4 november 2019
Lieve Wes,
Je bent nu bijna negen maanden oud. En, om eerlijk te zijn, hebben we weinig gemerkt van je achtmaandensprong, als zoiets al bestaat. Je bent niet opeens gaan lopen of kruipen. Springen en zingen doe je ook nog niet. En dat is helemaal prima, want dat hoeft allemaal nog niet met negen maanden.
Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat we je niet een handje willen helpen. Er is nog veel wat je moet leren, en je moeder, Isa en ik ondersteunen je waar we denken dat je dat wel kan gebruiken. Mama helpt je met staan. Je gaat dan lekker op allebei haar knieën staan. Je kan nog niet helemaal je eigen gewicht dragen, maar als wij je vasthouden, lukt het heel aardig. Je vind het zelf ook heel leuk. Je gaat dan lachen en een beetje hupsen.
Isa helpt je met praten. Ze kletst de hele tijd met je. Jij kletst gezellig terug in babypraat. We merken wel dat ze veel van onze taal overneemt. Zij noemt je ook lieverd, schatje en kereltje. Nouja, daar groeit ze wel overheen.
En ik help je met zitten. Je kan steeds beter je evenwicht bewaren. Ik neem je dan lekker bij me op schoot en laat je vervolgens los. Je valt altijd om, maar niet meer zo snel als dat je eerst deed. En oja, ik vang je ook altijd op.
En afgelopen week zijn we begonnen met je in de kruiphouding zetten, dus op handen en knieën. Dat kan je ook nog niet zelf, maar je vindt het wel ontzettend leuk. Als je op je rug zou liggen, zou je ervan gaan trappelen.
Ik hou van je!
Papa